Κι ομως δε διαφερουμε..

Βλεπεις καποια ατομα με τα ματια σου και αμεσως διαπιστωνεις οτι η επαφη σας δεν περιοριζεται μονο στην ομιλια και τις συμπεριφορες.Ειναι φορες που μιλαει το μεσα σου με αυτο του αλλου.Καποιοι το λενε ψυχη, αλλοι χημεια, αλλοι συμπτωση..ειναι ατομα που σε κανουν να γελας μονο με την παρουσια τους.μονο με ενα βλεμμα η μια κινηση.η πιο ανιδιοτελης μορφη ευτυχιας.τετοιος ησουν και συνεχιζεις να εισαι μεχρι και σημερα απο τη στιγμη που με βγαλε η κορη σου.κι οταν εμαθα οτι δε θα σε χω για πολυ ακομα επαψα να μαι καλα.κι ας μη σε βλεπα πολυ.κι ας μην ησουν εκει..καιρος να σε χαρουν και κει πανω γτ μαλλον θα αρχισαν να νιωθουν μονοτονα..

εγω θα σε θαυμαζω για παντα.



παταω post..